Ο Σαββόπουλος βγήκε και είπε να στείλουμε τους μετανάστες στα νησιά να δουλεύουν τη γη υποβοηθούμενοι από τον Ο.Η.Ε.
Η πρώτη αντίδραση ήταν “ΤΙ;!!!;;;!!” αλλά το παρόν συντάχθηκε γιατί η δεύτερη αντίδραση - και πιο τρομακτική - ήταν “για κάτσε, εδώ κάτι ανάλογο σκέφτηκες κι εσύ κάποτε”.
Ας το δούμε λοιπόν ψύχραιμα και πολιτισμένα το θέμα: Είναι γεγονός ότι τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδος - και τα δύο - αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο πρόβλημα υποβάθμισης λόγω της συρροής μεγάλου αριθμού “παρανόμων” μεταναστών και πλήρους έλλειψης προγραμματισμού και υποδομών.
Και οι κυνικοί ανάμεσα μας μπορούν άνετα να χασκογελάσουν και να σχολιάσουν με υφάκι: “εδώ δεν έχουμε προγραμματισμό και υποδομές για τους ‘νόμιμους’ και ντόπιους, τι περιμένεις;”.
Να το πω ξερά: Με ή χωρίς μετανάστες, νόμιμους ή παράνομους, ντόπιους ή αλλοδαπούς, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη ως πόλεις παρουσιάζουν ένα άθλιο τοπίο με ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων τους. Οι πραγματικοί λόγοι οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στους Έλληνες, τη μυωπική αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων και τον πολιτικάντικο λαϊκισμό που διέπει την τοπική αυτοδιοίκηση.
Το να κατηγορείς τους μετανάστες είναι απλώς μια απόδειξη των παραπάνω.
Θυμάμαι ακόμα τα άρθρα και τις συζητήσεις για τον υδροκεφαλισμό του ελληνικού κράτους, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Τότε το τέρας της Αθήνας τροφοδοτούνταν από την εσωτερική μετανάστευση 20 και πλέον χρόνων. Δεν άλλαξε τίποτα για άλλα 20 χρόνια (ή μάλλον άλλαξε: έγινε κι η Θεσσαλονίκη καρμπόν με την Αθήνα) και τώρα που τα δανεικά κόβονται μερικοί - και όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότεροι - πέρνουν την απόφαση και την κάνουν από τις πόλεις. Πίσω στην επαρχία για μια καλύτερη ζωή: Καθαρός αέρας, αργοί ρυθμοί, λιγότερο άγχος, πράσινο, μπαξέδες, ποιότητα ζωής.
Για όσους από μας έχουν κάνει και κάποια χρόνια στο εξωτερικό το να μένεις στη Βέροια, Κατερίνη, Δράμα, Κιλκίς (ή ακόμα καλύτερα σε οποιοδήποτε από τα ενδιάμεσα χωριά) και να δουλεύεις Θεσσαλονίκη δε φαντάζει και τόσο απίθανο. Γιατί δεν είναι τόσο απίθανο; Μα γιατί χρειάζεται μια ωρίτσα το πολύ από πόρτα σε πόρτα. Γιατί την ίδια ώρα θες κι από Καλαμαριά στο κέντρο. Γιατί υπάρχει δρόμος. Και αν υπήρχε τρένο δεν θα υπήρχε καν συζήτηση.
Και σου λέω, εντάξει στείλε τους μετανάστες στα νησιά. Κι εκεί που έχουν ερημώσει τα χωριά και τα χωράφια είναι σε αγρανάπαυση εδώ και χρόνια. Υπάρχουν οι δυνατότητες για κάτι πολύ καλό.
Θα φτιάξεις όμως κέντρα υγείας, θα μπουν τακτικές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες όλο το χρόνο (κι όχι μια φορά το μήνα κι άμα λάχει το ρημάδι να μη πέρνει νερά), θα υπάρχουν ελικόπτερα που να πετάνε κι όταν δεν έχει μπουνάτσα. Θα φροντίσουμε για το νερό, για τα σκουπίδια, για το ρεύμα. Κοινώς θα γίνουν οι υποδομές που ζητάνε όσοι το δαγκώνουν κι ακόμα κάθονται εκεί στην άγονη γραμμή.
Όσο φερόμαστε στους μετανάστες σαν παρακατιανούς τρίτης κατηγορίας, άξιους μόνο για ότι εμείς οι ίδιοι θεωρούμε απάνθρωπο και ανάξιο μας, θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν τα προβλήματα.
Και όσο τίποτα από αυτά δε γίνεται, και μόνο η σκέψη τέτοιων προτάσεων βρωμάει αλαζονεία και ρατσισμό.
Κι αν τα κάνεις αυτά βρε Κράτος, σάλτα και γαμήσου που θα σ’αφήσω να στείλεις μόνο τους μετανάστες. Θα πάω κι εγώ ρε!