Είδαμε και τη Eurovision φέτος.
Είναι μια από εκείνες τις βασανιστικές εμπειρίες όπου βομβαρδίζεσαι διαδοχικά από οδυνηρά ερεθίσματα που προσβάλουν την αισθητική και τη νοημοσύνη σου στο βαθμό που η μοναδική διέξοδος είναι ο σαρκασμός και το καγχαστό γέλιο μέχρι δακρύων.
Φυσικά μόνο με παρέα έτσι; Γιατί το να παρακολουθεί κανείς αυτό το έκτρωμα μόνος είναι τραγωδία. Από την άλλη κάποια πράγματα μου έκαναν εντύπωση:
Η διοργάνωση φέτος έγινε στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, μια χώρα με ένα ποινικό μητρώο για πράξεις κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης που πάει πίσω μέχρι και τα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας. Η γερμανική αναμετάδοση δε σταμάτησε να το σχολιάζει κατά τη διάρκεια της εκπομπής.
Οι Νορβηγοί βυθισμένοι μέχρι τα μπούνια σε μια δίκη αντιπαράθεση του άκρατου μίσους με την αξιοπρέπεια και το σεβασμό στον άνθρωπο, στέλνουν έναν ιρανικής καταγωγής, ανοιχτά ομοφυλόφιλο νεαρό στην σύνορα των μουλάδων. Ο οποίος παρεπιπτόντως μπορεί και στέκεται σοβαρότατος και συγκροτημένος (βάλτε υπότιτλους). Τι κάνουμε η υπόλοιπη Ευρώπη; Τον αφήνουμε τελευταίο.
Αλλά δεν έχει σημασία γιατί τα χέρια νίυονται με την “μεγαλύτερη συγκομιδή πόντων” της μαροκινής καταγωγής Σουηδέζας. Έτσι δεν είναι; Θα μπορούσα - λέμε τώρα - να κάθομαι να κρατάω σημειώσεις με το ποιά χώρα έδωσε ποιούς πόντους που και να βγάλω μια βαθυστόχαστη και τελείως άκυρη ανάλυση για την ωριμότητα των ανά την Ευρώπη τηλεθεατών, αλλά εδώ μιλάμε για τη Eurovision, υπάρχουν και κάποια όρια.
Η Ψωροκώσταινα έστειλε τη “δικιά μας” Κυπραία (πάση θυσία να εξασφαλιστεί το 12άρι, δεν είναι καιροί για πειραματισμούς) να τραγουδήσει:
“You make me dance like a maniac, you make me want your aphrodisiac” κοινώς, “Ανοίξαμε και σας περιμένουμε, ελάτε να μας γ@#&$!τε”
Εγώ πάντως θα κρατήσω την εξαιρετική Ευρώπη της εποχής του διαδικτύου που στέλνει σε μια ισλαμική χώρα 6 ορθόδοξες γιαγιούλες να μαζέψουν χρήματα για τον Ιερό Ναό του χωριού τραγουδώντας “Party for Everybody”. Και τα καταφέρνουν!
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ όταν κοιτάω τη Eurovision και βλέπω μια γιορτή της Ευρώπης που θέλουμε να έχουμε επενδυμένη με τόσο χάλια μουσική.
Τραγικομωδία!